الذكرى الاولى

زى النهاردة من سنة صحيت من النوم الساعه 6 الصبح على خبر وفاة بابا مكنتش مصدقة وقولت لهم انتوا بتكدبوا عليا ده كان لسه قاعد معانا بالليل واكلنا وشربنا ومقالش حتى انه عنده صداع .. ورحت بصيت عليه ولاقيته كانه نايم وجه دكتور وقال مات من 4 ساعات .. ومش صدقت وجه الدكتور التانى اكد كلام الاولانى .. وقتها معملتش اى حاجه غير انى التزمت الصمت  وجت بنت عمتى  فضلت تقولى عيطى طيب اكسرى اى حاجه اعملى اى حاجه كدا هتتعبى وانا مش سامعه صوت لاى حاجه غير سكووووت .. ومحستش ولا استوعبت اى حاجه غير وهما واخدينه وخارجين بيه من البيت وقتها كانت صرخة عاليه ورحت فى غيبوبة مفقتش غير وانا بسمع صوت الامام بيصلى على ابويا فى ميكرفون المسجد اللى جنبنا .. وانا مش مستوعبه كل لما يقولوا اسم المتوفى والاقيه اسم ابويا احس ان فى حد بيمد ايده بيكتم نفسى بايد ويسحب قلبى بالايد التانية .. النهاردة فات سنة وكأن لسه كان بينا امبارح .. يارب الصبر من عندك .. يارب رحمتك .. يارب الجنه ونعيمها .. يارب الجنة ونعيمها .. يارب الجنة ونعيمها